Aspekt ogólnie pojmowanej kultury, odnoszący się do stosunku człowieka wobec prawa.

Kulturę prawną można zdefiniować jako przejawiające się w społeczeństwie, indywidualne i zbiorowe postawy wobec prawa, zarówno w rozumieniu egzekwującego sprawiedliwość aparatu, jego instytucji jak i konkretnych norm prawnych. Podstawą kultury prawnej jest postępowanie określane jako "prawe" (w przypadku jednostek) lub "praworządne" (w przypadku organizacji i państw). Definicję tę zaproponował Stanisław Grodziski. Zbliżona do definicji Grodziskiego jest ta zaproponowana przez Adama Podgóreckiego. Określił on kulturę prawną jako ogół nawyków i wartości związanych z akceptacją, oceną, krytyką i realizacją obowiązującego prawa. Odmiennie i bardziej ogólnie kulturę prawną zdefiniował Krzysztof Pałecki, stwierdzając, że jest to ogół prawnych działań symbolicznych danej zbiorowości w określonym czasie.

Zawody prawnicze istnieją, by regulować stosunki między jednostkami ludzkimi, oraz między zespołami ludzkimi.

Już od starożytności adwokaci dokonywali tej regulacji w społeczeństwie, czego najlepszym przykładem jest prawo rzymskie. Poza tym zawody prawnicze istnieją po to aby: „reprezentować interesy ludzi i towarzyszyć im przy tym przed sądami i innymi organizacjami, przygotowywać i weryfikować dokumenty prawne, spełniać rolę mediatorów, arbitrów i negocjatorów, kształtować świadomość prawną społeczeństwa, chronić prawa człowieka oraz realizować sprawiedliwość”